Στην τεράστια λίστα της απραξίας και των χαμένων ευκαιριών του κυβερνητικού έργου της ΝΔ, περίοπτη θέση κατέχει σίγουρα η ολοκληρωτική αποτυχία αποτελεσματικής διαχείρισης της κληρονομιάς που άφησαν στη χώρα οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004. Όσον αφορά το θέμα της υλικοτεχνικής υποδομής των Αγώνων, τα πράγματα είναι λίγο-πολύ γνωστά αλλά και απολύτως ορατά σε όλους τους Πολίτες: πλήρης εγκατάλειψη, αδυναμία συντήρησης και αξιοποίησης των εγκαταστάσεων, έλλειψη σχεδίου και προτάσεων για τις μελλοντικές τους χρήσεις. Η μόνη «λύση» στην οποία κατάφερε να καταλήξει η Κυβέρνηση της ΝΔ για τα Ολυμπιακά Έργα, ήταν να τα παραδώσει με τη λογική της «κοψοχρονιάς» στην ιδιωτική πρωτοβουλία - στερώντας έτσι από τους Πολίτες τις πολύτιμες δυνατότητες δημόσιας χρήσης τους. Το σημείο όμως στο οποίο η αποτυχία της Κυβερνητικής πολιτικής είναι αναμφισβήτητη, είναι η αδυναμία εκμετάλλευσης της άϋλης κληρονομιάς των Ολυμπιακών Αγώνων και συγκεκριμένα του ρεύματος της Εθελοντικής προσφοράς, το οποίο δημιουργήθηκε με την ευκαιρία των Αγώνων.
|
|
|
| |
 |
|
|
|
|
Την άνοιξη του 2005, η Κυβέρνηση με προσωπική πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού, αποφασίζει την ίδρυση του Οργανισμού Εθελοντισμού υπό την ονομασία «Έργο Πολιτών» - ενός Οργανισμού ο οποίος υπάγεται απευθείας στο Υπουργείο Πολιτισμού (για την ακρίβεια στον Υπουργό Πολιτισμού) και ο οποίος σκοπό είχε να λειτουργήσει ως «φορέας αξιοποίησης των Εθελοντών της Ολυμπιάδας» σύμφωνα με τις δηλώσεις του τότε Υφυπουργού Πολιτισμού κ. Τατούλη. Το σκεπτικό δημιουργίας του Οργανισμού, ανέβλυζε κρατισμό και πατερναλισμό και αναπόφευκτα δημιουργούσε ένα πλέγμα αδιαφανών πελατειακών σχέσεων, όπως άλλωστε φάνηκε και κατά τη συζήτηση του σχετικού Νομοσχεδίου στη Βουλή πριν ένα σχεδόν χρόνο ακριβώς. Χωρίς να έχει προηγηθεί κανενός είδους διάλογος με τις οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών, δημιουργήθηκε ένας απόλυτα προσωποπαγής Οργανισμός υψηλά αμοιβομένων στελεχών, απόλυτα εξαρτημένων από το πρόσωπο του Υπουργού Πολιτισμού και με μοναδικό μέχρι στιγμής «έργο», την προσπάθεια πραγματοποίησης μιας εκδήλωσης δημοσίων σχέσεων (υπό το πρόσχημα της έναρξης λειτουργίας του Οργανισμού) - η οποία τελικώς αναβλήθηκε την τελευταία στιγμή, προφανώς λόγω του ότι ο χορηγός της εκδήλωσης (Vodafone) βρίσκονταν τις ημέρες εκείνες στο επίκεντρο της αρνητικής δημοσιότητας σχετικά με το θέμα των υποκλοπών...
Η ουσιαστική όμως αδυναμία της Κυβέρνησης να εκμεταλλευθεί το πνεύμα Εθελοντικής προσφοράς που δημιουργήθηκε με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, έχει τη βάση της στο λανθασμένο σκεπτικό με το οποίο προσπάθησε η ΝΔ να αντιμετωπίσει τους «Ολυμπιακούς Εθελοντές» ως «πάντα Εθελοντές». Το ΠΑΣΟΚ και ο Τομέας Εθελοντισμού και Αλληλεγγύης, είχαν επισημάνει από την πρώτη στιγμή δύο βασικά σημεία σχετικά με τους Εθελοντές των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας: 1) ότι η κινητοποίηση και η μαζική προσφορά εθελοντικής εργασίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενεργοποιήθηκε κατά ένα μεγάλο μέρος από την ιδιαίτερη ιστορική και χρονική σημασία
του ιδίου του γεγονότος των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα μας - συνθήκες οι οποίες είχαν έναν αναμφισβήτητο συγκυριακό χαρακτήρα χωρίς όμως να αποτελούν σταθερές παραμέτρους της Ελληνικής κοινωνίας και 2) ο κεντρικός συντονισμός και η οργάνωση των Εθελοντών από μια ενιαία, κεντρική πηγή (τον «Αθήνα 2004») υπαγορεύονταν από το μέγεθος, την πολυπλοκότητα και τη φύση του ιδίου του εγχειρήματος, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι η συγκεκριμένη οργανωτική επιλογή μπορεί να μεταφερθεί αυτούσια ως «μοντέλο», για τις γενικές σχέσεις της Πολιτείας με το Εθελοντικό Κίνημα.
Αντίθετα με τις δύο αυτές παρατηρήσεις, η Κυβέρνηση κινήθηκε αφ' ενός στη λογική του «μια φορά Εθελοντής στους Ολυμπιακούς – άρα για πάντα Εθελοντής» και αφ' ετέρου στη λογική της εφαρμογής του ιδίου συγκεντρωτικού μοντέλου, το οποίο εφ' όσον ήταν επιτυχές, θεωρήθηκε ότι μπορεί να έχει γενική ισχύ για το μέλλον του Εθελοντικού Κινήματος στη χώρα μας. Προφανώς όμως, και οι δύο αυτές υποθέσεις δεν ισχύουν στην πράξη.
Η απόσταση πλέον που μας χωρίζει από τους Ολυμπιακούς Αγώνες τους 2004, δυσχεραίνει μέρα με τη μέρα την αξιοποίηση του όποιου απόηχου έχει μείνει, από το επιτυχημένο παράδειγμα του Ολυμπιακού Εθελοντισμού. Η ευκαιρία πλέον χάθηκε, γιατί δεν αντιμετωπίστηκε ως μια σημαντικότατη υποθήκη για το μέλλον, η οποία όφειλε να καλλιεργηθεί με οργανωμένο και διαρκή τρόπο στο επίπεδο της Εκπαίδευσης, έτσι ώστε
να δημιουργηθεί μια εμπεδωμένη «κουλτούρας προσφοράς και αλληλεγγύης», κυρίως μεταξύ των νέων ανθρώπων. Αντιθέτως, οι Εθελοντές των Ολυμπιακών Αγώνων αντιμετωπίστηκαν ως ένα «στοκ ανθρώπων», οι οποίοι εφ' όσον προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στην Ολυμπιάδα της Αθήνας, αυτομάτως θεωρήθηκε ότι δεσμεύθηκαν εσαεί να προσφέρουν ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες τους, όταν και όποτε κληθούν από την Κυβέρνηση για λόγους και σκοπούς που η ίδια θα έχει επιλέξει - ανεξάρτητα από τη δική τους βούληση.
Για άλλη μια φορά, η Κυβέρνηση της ΝΔ εστίασε τις προσπάθειές της στο να δημιουργήσει ένα κενό περιεχομένου επικοινωνιακό πυροτέχνημα, προσπαθώντας να «εκμεταλλευθεί τη στιγμή» και αδιαφορώντας για το μέλλον. Ούτε το ένα όμως πέτυχε, ούτε το άλλο. Για άλλη μια φορά, μια ευκαιρία που θα μπορούσε ενδεχομένως να αλλάξει τη συλλογική νοοτροπία της Ελληνικής κοινωνίας για το μέλλον, χάθηκε ανεπιστρεπτί.
Χωρίς σχέδιο, χωρίς στόχο και χωρίς κανένα απολύτως μακροπρόθεσμο πρόγραμμα, η Εθελοντική Ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων, έμεινε να «σκουριάζει», ξεχασμένη και αχρησιμοποίητη - παρουσιάζοντας ακριβώς την ίδια εικόνα, με τα στάδια και τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις των Ολυμπιακών Αγώνων...
